By Expedia Team, on May 4, 2017

‘Tijdens elke reis leer ik zó veel’ – interview met reisblogger Chantal van Reisdoc

Reisblogger Chantal van Reisdoc ging de wereld pas echt ontdekken toen ze oud genoeg was om zonder ouders op vakantie te kunnen gaan. En sindsdien is ze verslaafd aan reizen. In dit interview vertelt Chantal over haar ervaring met vrijwilligerswerk in Marokko, haar bijzondere reis naar Nepal en haar grootste blunder op reis.

interview met reisblogger Chantal

Wie ben je en waarom reis je zo graag?
Ik ben Chantal Schram, 29 jaar en ik woon in Amsterdam. M’n ouders snappen nog steeds niet dat ik zo vaak op reis ben. Ze vinden het ontzettend leuk voor me dat ik zoveel van de wereld zie, maar ze hebben die behoefte zelf totaal niet. We gingen vroeger altijd kamperen, meestal in Frankrijk. Een keer per jaar, drie weken lang op dezelfde camping. Fantastisch als je klein bent, maar later begon het toch steeds meer te kriebelen: er moet toch meer zijn dan dit? En dus ging ik, zodra ik oud genoeg was, op eigen houtje weg. Op naar het onbekende.

Toen puntje bij paaltje kwam vond ik het doodeng om in m’n eentje de hort op te gaan, maar inmiddels is reizen toch wel echt een verslaving geworden. Tijdens elke reis leer ik zó veel, en geniet ik ook veel intenser. Alsof je alles veel bewuster beleeft dan thuis. Dat gevoel wil ik zoveel mogelijk hebben, en op de een of andere manier lukt dat alleen als ik weg ben.

interview met reisblogger Chantal

Wanneer ben je begonnen met je blog Reisdoc, en waarom?
Ik ben mijn blog Reisdoc in de zomer van 2011 begonnen. Ik had al een diploma Journalistiek op zak en kon daar toen een master Antropologie aan toevoegen. Onwijs interessante studies, maar niet echt de ideale combinatie om in deze tijd een passende baan te vinden. Het duurde even voordat ik überhaupt fulltime werk had gevonden, maar ik wilde in de tussentijd niet stil zitten. Ik besloot het schrijven te combineren met mijn grootste passie: reizen. Zo kon ik én mijn journalistieke skills inzetten én ook nog tot op zekere hoogte bezig zijn met mijn andere studie. Toen ik aan mijn eerste echte baan begon, bleek het alleen maar in m’n voordeel te werken dat ik blog. En na bijna 6 jaar vind ik het nog steeds het allerleukste wat er is.

Waar houd je je – naast bloggen en reizen – nog meer mee bezig?
Als je het mijn vrienden zou vragen: eten! Ik houd absoluut niet van koken, maar des te meer van het proeven van andermans gerechten. Het liefst buiten de deur in een leuk restaurant: een keer per week is standaard. Ik eet de hele dag door, en word ook serieus chagrijnig als ik niet op tijd iets naar binnen werk. Geen grap. Daarnaast werk ik als International Press Officer bij Den Haag Marketing, waarbij ik – heel kort samengevat – het aanspreekpunt ben voor alle internationale media en ik alle persuitingen naar het buitenland toe doe.

interview met reisblogger

Chantal in Gambia

Op je blog schrijf je dat je bekend staat als kluns, ook op reis. Wat zijn je grootste reisblunders ooit? (als je die hier tenminste wilt delen…)
Klopt! Ik doe nogal eens wat domme dingen, maar wat me de meeste stress heeft opgeleverd was die keer dat ik vanuit Bangkok naar Cambodja vloog. Ik had netjes m’n backpack ingecheckt, had mijn paspoort bij de hand en was zonder problemen door de security heen. En toen besefte ik dat m’n portemonnee niet in m’n tas zat. Die zat in mijn ruimbagage. Met al m’n pasjes, en ook al mijn geld. En dat geld had ik toch echt nodig om een visum te kunnen krijgen bij aankomst. De vlucht was maar een uur, maar voor m’n gevoel duurde het oneindig lang. Ik was zo bang dat ik alles kwijt zou zijn. Gelukkig was iemand ter plekke zo lief om me geld te lenen en zag ik mijn tas daarna al gauw op de bagageband, met m’n portemonnee. Je snapt dat ik tegenwoordig drie keer check of ik alle belangrijke dingen echt bij de hand heb.

Je hebt ooit vrijwilligerswerk gedaan in Marokko. Hoe was dat en heb je tips voor anderen die vrijwilligerswerk in het buitenland willen gaan doen?
Marokko was mijn eerste reis buiten Europa en ook de eerste keer zonder bekenden. Het is een ervaring die ik nooit meer ga vergeten, maar – heel eerlijk – ik kwam wel een beetje van een koude kermis thuis. Misschien was ik naïef, ik ben er nog steeds niet helemaal uit. Het werk zoals dat van tevoren werd omschreven: een klaslokaal bouwen in een Berberdorpje. De realiteit: met de hand cement maken en dat in een mal gooien, zodat er stenen van werden gevormd. Het klaslokaal werd vervolgens in elkaar gezet door lokale mannen, met onze stenen.

Het werk was een stuk zwaarder dan het zou zijn. Op zich niet zo’n ramp, maar in combinatie met het feit dat ik de eenvoud van het leven niet gewend was en dat het überhaupt mijn eerste verre reis was, vond ik het behoorlijk heftig. Gelukkig heeft het uiteindelijk alleen maar meer mijn reislust aangewakkerd, al weet ik niet zo goed wat de doorslag heeft gegeven… Mijn tip: ga naar voorlichtingsavonden en praat met mensen die eerder naar de bestemming zijn geweest, zodat je niet voor (nare) verrassingen komt te staan.

interview met reisblogger Chantal

Stenen maken in Marokko

Wat was je meest bijzondere reiservaring tot nu toe?
Mijn reis naar Nepal, een trip die ik precies een jaar na Marokko maakte. Ik was mee met een cultureel project met als doel de bevolking zo goed mogelijk te leren kennen. We hadden interviews met alle lagen van de bevolking: van ex-verslaafden en ex-slaven tot aan aidspatiënten en Dalits. Ieder gesprek was bijzonder, maar de kastelozen zal ik nooit meer vergeten. De Dalits wonen verplicht buiten een dorp of stad, hebben geen rechten, mogen de gewone winkels niet in en mogen alleen naar een basisschool voor Dalits. Verdere opleiding is niet mogelijk. Puur omdat ze tot geen enkele kaste behoren. Met ze converseren was lastig, want Engels hebben ze nooit geleerd. Maar communiceren ging wel: ze lieten maar wat graag hun kleine huizen zien, trots als ze waren. De kinderen pakten m’n hand vast en trokken me mee naar de rivier, om voor te kunnen doen wat voor werk ze deden. Stenen hakken, om zo per zak van 50 kilo zo’n 10 cent te krijgen. Met een grote glimlach, want ondanks alles straalden de kinderen een en al geluk uit. Gelukkig met helemaal niets. Daar kunnen wij nog iets van leren.

interview met reisblogger Chantal van Reisdoc

Bij de Dalits in Nepal

Welke bestemmingen staan er de komende tijd op jouw planning?
Ik mag de komende maand afreizen naar Andalusië voor een roadtrip en naar Israël, waar ik onder meer Jeruzalem en Tel Aviv ga ontdekken.

Welk land zou iedereen moeten bezoeken, en waarom?
Moeilijk! IJsland heeft echt mijn hart gestolen vanwege de indrukwekkende natuur en het feit dat het eiland bij welk weertype dan ook de moeite waard is. Maar qua cultuur zou ik Cambodja zeggen. Dat land is zo ontzettend bijzonder: het heeft zo’n heftige (recente) geschiedenis, terwijl we er in Europa heel weinig vanaf weten. Des te mooier om te zien dat de bevolking ondanks alles zo vriendelijk en gastvrij is. Daarnaast zijn de kleinere stadjes echt de moeite waard, en de natuur is prachtig. Tip: zorg dat je de bus neemt van A naar B, zo zie je in een keer heel veel van het land. Plus: reizen door Cambodja is nog steeds heel erg goedkoop (op een bezoek aan de tempels van Angkor na).

interview met reisblogger Chantal

In Cambodja

Wat zijn je favoriete reiswebsites en (reis)blogs?
Ik moet eerlijk zeggen dat ik weinig andere reiswebsites op de voet volg: ik heb vooral de neiging om vaak op Facebook, Instagram en Twitter te kijken. Daar volg ik wel veel andere bloggers: als ik dan een post voorbij zie komen die me interessant lijkt, klik ik op die manier door.

Met je blog richt je je op reizigers die zoveel mogelijk waar voor hun (reis)geld willen. Wat is jouw ultieme bespaartip voor reizigers?
Zorg dat je zoveel mogelijk lokaal doet. Boek je activiteiten ter plekke via lokale organisaties in plaats van bij grote touroperators. Zelfde geldt voor accommodaties: in de hotels zelf is het altijd het goedkoopst. Eet waar de locals eten, bijvoorbeeld bij de stalletjes op straat of juist in de restaurants met Tl-verlichting, die met name op de bewoners gericht zijn. Heel goedkoop, zeker in vergelijking met restaurants die er wat netter uitzien en juist de toeristen willen trekken. Check wel even of het druk is: dan is het ook daadwerkelijk goed eten, zowel qua smaak als kwaliteit. Als er veel doorloop is, zal er nooit bedorven eten liggen. Want die voedselvergiftiging heb je liever niet.

Op de hoogte blijven? Volg Chantal dan via haar blog Reisdoc, Facebook, Twitter en Instagram!